Starając się zachować zdrową dietę, musimy uwzględniać wszystkie czynniki środowiskowe, które mają wpływ na organizm. Nie wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że rodzaj naczyń, w których przygotowywane są potrawy, również wykazuje oddziaływanie na nasze zdrowie. Jakie materiały wykonania urządzeń do gotowania na parze posłużą nam najlepiej?
Stal, szkło czy ceramika?
Na rynku mamy do czynienia z całą gamą różnorodnych materiałów, z których produkowane są garnki. Atrakcyjną cenowo, a także bezpieczną propozycją będzie choćby wysokiej klasy stal nierdzewna. Garnek do gotowania na parze ze stali nierdzewnej jest łatwy w obsłudze oraz utrzymaniu w czystości, a jego cena stawia go w zasięgu możliwości finansowych większości osób.
Inną wartą rozważenia opcją są garnki ceramiczne oraz szklane. W ich przypadku poziom reaktywności z gotowanymi potrawami jest bliski zeru, a użycie odpornych na wysoką temperaturę materiałów gwarantuje, że nie pękną podczas gotowania. Jeśli zdecydujemy się na kupno garnka do gotowania na parze z ceramiki lub szkła, musimy jednak pamiętać, że będzie to sprzęt dość ciężki.
Inne rodzaje materiałów
Tradycyjnym akcesorium kuchennym do gotowania na parze w kuchni azjatyckiej jest parownik wykonany z bambusa. To lekkie, powszechnie dostępnie i niedrogie urządzenie, zbudowane ze sprasowanego drewna bambusowego, które możemy umieścić na szczycie dopasowane garnka z wodą. Przy użytkowaniu parowników bambusowych należy pamiętać o unikaniu mycia ich szkodliwymi detergentami oraz dokładnym suszeniu.
Kolejną ciekawą formą tego rodzaju sprzętów są parowniki wykonane z miedzi. Metal ten wykazuje znakomite właściwości przewodnictwa ciepła, z uwagi na które od wieków był cenionym materiałem do produkcji naczyń w wielu kulturach. Zbyt duża ilość miedzi przyswajana z pokarmem jest jednak toksyczna dla organizmu, dlatego takie parowniki muszą posiadać dodatkową powłokę zabezpieczającą.